Ο ξενοδόχος είδε την φωτογραφία της Βάσιας, που του έδειξε ο πατέρας της και σκέφτηκε πολύ μέχρι που θυμήθηκε ότι ήταν το κορίτσι που "φιλοξενούσε". Διηγήθηκε στον πατέρα της Βάσιας τι είχε συμβεί και μαζί, πατέρας και ιδιοκτήτης ξενοδοχείου είπαν να καταστρώσουν ένα σχέδιο. Ο πατέρας θα πήγαινε σπίτι και θα καθησύχαζε τη Βίκυ και την γυναίκα του. Ο ξενοδόχος θα έλεγε ψέματα στη Βάσια, πως επειδή είναι μικρό παιδί θα τη φιλοξενήσει δωρεάν όμως στην πραγματικότητα θα πλήρωνε ο πατέρας της. Ο στόχος ήταν να καταλάβει η Βάσια πως αυτό που έκανε ήταν πολύ άσχημο και πως δεν είναι εύκολο να ζεις μόνος. Έτσι κι έγινε. Μόλις ο ξενοδόχος δήλωσε στη Βάσια ότι δεν θέλει να πληρώνει άλλο, εκείνη πέταξε στον έβδομο ουρανό από την χαρά της. Μάλιστα με τον ξενοδόχου συμφώνησαν, η Βάσια να καθαρίζει το ξενοδοχείο.Τις πρώτες μέρες, η Βάσια είχε πολλή όρεξη για δουλειά όμως μετά άρχισε να κουράζεται πολύ, άσε που ξυπνούσε και από τις 7:00 το πρωί. Ήδη άντεχε με το ζόρι, μετά τι θα έκανε;
Έτσι η Βάσια, άντεξε ολόκληρη εβδομάδα!
Ένα βράδυ, άνοιξε το ημερολόγιό της και άρχισε να μοιράζεται, όπως πάντα τις σκέψεις της:
18.2.2012
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
δεν αντέχω άλλο! Δεν μπορώ να δουλεύω σαν σκυλί κάθε μέρα, για ένα δωμάτιο! Τελικά ήταν μεγάλο λάθος που έφυγα απ' το σπίτι. Έχω καιρό να δω τους γονείς μου, την αγαπημένη μου μαμάκα, τον αγαπημένο μου μπαμπάκα και την ακόμα πιο αγαπημένη μου Βίκυ! Το αποφάσισα: Θα γυρίσω πίσω, και θα ζητήσω συγγνώμη απ' όλους. Και δεν θα ξαναζηλέψω ποτέ, μα ποτέ την αδερφή μου! Ούτε θα ξαναμαλώσω μαζί της!
Αυτά τα λόγια ήταν γραμμένα με την ψυχή της. Η λογική της, της έλεγε να μην γυρίσει στο σπίτι γιατί θα τιμωρηθεί, όμως η καρδιά της... Η καρδιά της της έλεγε να γυρίσει πίσω δυναμικά και να αποδεχτεί την τιμωρία της. Αν και η Βάσια είχε καταλάβει πολλά από αυτή της την περιπέτεια. Είχε καταλάβει πως το μόνο που έπρεπε να κάνει είναι να ασχολείται με τα μαθήματά της και να είναι υπάκουη. Για να μπορέσει μια μέρα, να κάνει κι αυτή μια όμορφη οικογένεια!
Την επόμενη κιόλας μέρα, μάζεψε όλα τα πράγματά της και πήγε στο σπίτι της. Μόλις την είδε η μητέρα της, έτρεξε γρήγορα να την αγκαλιάσει ενώ ο πατέρας της της είπε αυστηρά: "Έχεις κάτι να μας πεις;" η Βάσια κατέβασε το κεφάλι και είπε: "Λυπάμαι πατέρα, ήταν λάθος μου, δεν θα ξανασυμβεί. Είμαι έτοιμη να αποδεχτώ την τιμωρία μου." ο πατέρας της περίμενε να ακούσει συγγνώμη, όμως δεν περίμενε τέτοιο λόγια απ' την ατίθαση κόρη του. Προφανώς είχε πάρει ένα καλό μάθημα. "Μην ανησυχείς, το μάθημα που πήρες πιστεύω ήταν υπέρ-αρκετό" χαμογέλασε ο πατέρας της και την πήρε στην αγκαλιά του. Τέλος, η Βάσια πλησίασε τη Βίκυ: "Βίκυ συγγνώμη που σε ζήλευα, συγγνώμη που σου ήμουν θυμωμένη χωρίς λόγο. Συγγνώμη!" η Βίκυ παραξενεύτηκε, δεν ήξερε ότι η Βάσια την ζήλευε τόσο καιρό: "Αδελφούλα μου, δεν ήξερα ότι ένιωθες έτσι για μένα. Ίσως φταίω κι εγώ όμως, σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου". Αυτή την στιγμή οι δύο αδερφές αγκαλιάστηκαν συγκηνώντας τους γονείς τους!
Συγκινητικό τέλος για μια όμορφη ιστορία...:)
ΑπάντησηΔιαγραφή* θα πρότεινα να αντικαταστήσεις τη λέξη ξενοδοχιάρχης με τηυ λέξη ξενοδόχος.
Ευχαριστώ κυρία Μαρίνα, θα την αντικαταστήσω τη λέξη. Αν και δεν μου πολυάρεσε το παραμύθι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Δήμητρά μου!Χαίρομαι πολύ που διαβάζω την ιστορία σου οχι μόνο για το μήνυμα που δίνει αλλά και γιατί χειρίζεσαι τη γλώσσα μας με πολύ όμορφο τρόπο και έχουν ο λόγος και η σκέψη σου όμορφο ειρμό. Καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ κυρία Χριστίνα, χαίρομαι που σας άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν περνάς πολλά μηνύματα μέσα από το διήγημά σου αυτό, όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους.
Γράφεις τόσο εμπνευσμένα, έχεις στόχο που πετυχαίνεις διάνα, και όλο το διήγημα είναι γραμμένο με τόση ευαισθησία και ωριμότητα, σπάνια για παιδί της ηλικίας σου -μην ψωνιστείς όμως ε; χαχα. Είναι αυτό που λέγαμε για τα δώρα μας θυμάσαι;-
Πάντα για τα δεδομένα της ηλικίας σου, η γραφή σου είναι γρήγορη, και κρατά το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη στα ύψη.
Περνάς το μήνυμα ότι η ζήλια, είναι ένα πάθος, που κάνει κακό όχι μόνο σε αυτόν που το βιώνει, αλλά και σε αυτόν που είναι απέναντί του, αδικώντας, και στεναχωρώντας τον.
Έπειτα, δίνεις ακριβώς το ρόλο που πρέπει να έχουν οι γονείς. Του παιδαγωγού, και όχι του τιμωρού. Του ενήλικα, που στέκεται απέναντι στα παιδιά του με αγάπη, με στόχο τη σωστή διαπαιδαγώγηση και ανατροφή τους.
Έχω να προτείνω κάτι. Ο "ψυχογιός" διοργανώνει κατά διαστήματα, διαγωνισμό διηγήματος/παραμυθιού. Μπες στην ιστοσελίδα του, και ψάξε το, ή πάρε ένα τηλέφωνο να ενημερωθείς. Πιστεύω ότι πρέπει να πάρεις μέρος.
Δημητρούλα μου ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ μου, ΣΥΝΕΧΙΣΕ αυτό που κάνεις.
Σε αγαπώ πολύ!
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ!
Κυρία Ροδούλα, σας ευχαριστώ μέσα απ' την ψυχή μου. Δεν ξέρετε πόσο συμαντικό είναι για μένα το ότι μία πραγματική συγγραφέας μου λέει τόσο καλά λόγια. Είναι τόσο συγκινητικό... Όχι, φυσικά και δε θα ψωνιστώ γιατί ποτέ δεν θα γίνω τέλεια. Κανείς δεν είναι τέλειος. Απλώς χαίρομαι που ακούω /διαβάζω/ τόσο καλά λόγια για ένα διήγημα για το οποίο αφιέρωνα (για κάθε μέρος) μισή έως και μία ώρα απ' τις διακοπές μου. Συνολικά για να το γράψω χρειάστηκα 3 ώρες! Και να ακούω τόσο καλά λόγια... Ευχαριστώ και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ, θα το ψάξω το θέμα και ίσως πάρω μέρος αν και αποκλείετε να κερδίσω. Το θέμα είναι να το διασκεδάσω.
Και πάλι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Δήμητρα γλυκιά μου, μπράβο σου !!Πολύ διδακτική ιστορία, με πολύ όμορφο τρόπο γραμμένη, και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη!!!Βλέπω ένα αστεράκι να ανατέλει στον κόσμο των συγγραφέων!!!και νομίζω ότι θα παραμείνει, ισως και για πάντα στον ουρανό τους!!!φιλάκια γλυκούλα μου, καλή χρονιά με υγεία, χαρά και έμπνευση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ κυρία Φανή, μακάρι αυτό το "αστεράκι" να μείνει στον ουρανό τους. Και πάλι ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν μικρή μου αυτό είναι το πιο ωραίο και καλοστημένο κομμάτι της ιστορίας σου!!! Χαίρομαι πάρα πολύ που διαπιστώνω ότι έλαβες υπ όψιν σου όσα σε συμβούλεψαν όλοι οι φίλοι σου αλλά το πήγες και ένα βήμα παρα πέρα κάνοντάς το ακόμα πιο όμορφο!!! Είμαι σίγουρη πως αν συνεχίσεις έτσι μεγαλώνοντας θα μεγαλουργήσεις!!! Σε συγχαίρω κορίτσι μου!!! Μπράβο σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά και να με συγχωρείς που άργησα τόσο να σου απαντήσω αλλά με ταλαιπωρεί ακόμα η γρίπη και δε μπορώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου!!!