Σχολή Μαγισσών - Κεφάλαιο πρώτο (πρώτο μέρος κεφαλαίου)

Σας είχα πει στην προηγούμενη ανάρτηση ότι θα δημοσιεύσω κάτι που γράφω οπότε... Δεν θα σας δείξω όλο το κεφάλαιο (ακόμα), επειδή είναι αρκετά μεγάλο. Ελπίζω να σας αρέσει!

Κεφάλαιο Πρώτο (πρώτο μέρος του κεφαλαίου)

Ξεκίνησε σαν όλες τις άλλες μέρες. Όμως δεν ήταν. Ήταν διαφορετική, το ένιωθα κι ας μην ήθελα να το παραδεχτώ. Μετά από εκείνη τη μέρα η ζωή μου άλλαξε τελείως και για να πω την αλήθεια, χαίρομαι.
Με λένε Ρόουζ, οι φίλοι μου με φωνάζουν Ρόου. Είχα τα γενέθλια μου όταν έμαθα πως...Πως είμαι μάγισσα. Έκλεινα τα 15 και είχα κανονίσει να κάνω πάρτι στο σπίτι μου, δηλαδή στο σπίτι του άντρα της μητέρας μου. Δεν τον συμπαθούσα τότε αλλά ούτε και τώρα τον συμπαθώ. Νομίζω ότι κι αυτός νιώθει το ίδιο για μένα, παρόλο που μπροστά στους άλλους προσποιείται το αντίθετο. Τέλος πάντων, ο κανονικός μπαμπάς μου πέθανε πριν 1 χρόνο από καρκίνο.
Στο σχολείο δεν ήμουνα και από τις πιο δημοφιλείς, οπότε όταν έφυγα από 'κει για να πάω στη Σχολή που είμαι τώρα δεν έχασα και τίποτα το σπουδαίο.
-Ρόουζ, έτοιμο το φαγητό - φώναξε η μαμά μου την ώρα που ετοιμαζόμουν να παω στο σχολείο.
-Έρχομαι! - της φώναξα κι εγώ με τη σειρά μου απ' το μπάνιο. Με το που χτένισα τα μαλλιά μου, και ήμουνα έτοιμη να βγω απ' το μπάνιο, μέσα στον καθρέφτη εμφανίστηκε μια γυναίκα, γύρω στα 40 και ήταν υπερβολικά όμορφη. Δεν ήξερα τι συμβαίνει, είχα μείνει άφωνη.
-Γεια σου, Ρόουζι. Είμαι η Κριστίν, διευθύντρια της Σχολής Μαγισσών της Μαγισσούπολης. - μου είπε απαλά και η φωνή της μου φάνηκε υπερβολικά ήρεμη όπως όλα τα χαρακτηριστικά της. Όπως η υπερβολική ομορφιά για την ηλικία της, δεν είχα ξαναδεί τόσο όμορφη γυναίκα ποτέ στη ζωή μου. Είχε μακριά κόκκινα μαλλιά, όμορφο σώμα και με την πρώτη ματιά φαινόταν πόσο ισχυρή είναι.
-Τι;!; - είπα δειλά,δειλά εγώ χωρίς να μπορώ ακόμα να καταλάβω τι συμβαίνει.
-Ρόουζι, είσαι μια από 'μας. Είσαι μάγισσα και χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου. Πρέπει να έρθεις στη Σχολή για να μάθεις πως να ελέγχεις τις δυνάμεις σου. Είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις μια από τις πιο σπουδαίες μάγισσες στην ιστορία μας. - μου είπε με την ίδια ήρεμη φωνή που είχε και πριν. Εγώ εκείνη τη στιγμή κατάφερα να σταματήσω να κοιτάω τον καθρέφτη με ανοιχτό το στόμα.
-Πρώτον, το όνομα μου κυρία είναι Ρόουζ. Δεύτερον, δεν γίνεται να είναι αλήθεια αυτό! Δεν γίνεται να είμαι μάγισσα, δεν έχω δυνάμεις! Το μόνο που έχω είναι πολύ μεγάλη φαντασία και είμαι σίγουρη πως αυτή τη στιγμή κοιμάμαι και όλο αυτό είναι όνειρο.
-Πραγματικά, αυτό πιστεύεις; Θα σου αποδείξω λοιπόν πως σου λέω την αλήθεια. - μου είπε με τρομερή αποφασιστικότητα και εκείνη τη στιγμή στο μπάνιο άρχισε να φυσάει πολύ δυνατά. Στον καθρέφτη εμφανίστηκε μια μικρή πορτούλα και εγώ πριν το καταλάβω είχα βρεθεί σε ένα μέρος απίστευτο, μαγικό. Ήμουν μπροστά σε ένα τεράστιο κτήριο που ήταν φτιαγμένο από ξύλο και φύλλα από κλαδιά δέντρων. Πάνω από μια μεγάλη πόρτα έγραφε πάνω σε μια ξύλινη ταμπέλα διακοσμημένη με μικρά μπουμπούκια λουλουδιών “Γρεφείο Διευθήντριας”. Μπήκα μέσα κι βρέθηκα σε ένα τεράστιο δωμάτιο (με όλη τη σημασία της λέξης) που στη μέση του είχε ένα γραφείο φορτωμένο με εκατοντάδες βιβλία. Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με πορτρέτα και εικόνες. Εικόνες διάφορων ανθρώπων, και διάφορων τόπων.
-Λοιπόν, με πιστεύεις τώρα; - με κοίταξε γλυκά η διευθύντρια. Εγώ, για δεύτερη φορά εκείνο το πρωί είχα μείνει άφωνη.
-Θέλω να γυρίσω σπίτι μου! Τι είναι αυτό το μέρος; Και τι εννοείτε ότι είμαι μάγισσα; Τι συμβαίνει;!;
-Θα σου τα εξηγήσω όλα καλή μου.Εσύ είσαι διαφορετική από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας σου, είσαι ιδιαίτερη. Η γιαγιά σου ήταν μάγισσα, μία από τις πιο σπουδαίες της εποχής της και πρώην διευθύντρια της Μαγισσούπολης. Η μητέρα σου βγήκε όμως κανονική και τότε, όταν γεννήθηκε, η γιαγιά σου αποφάσισε να αφήσει τις δυνάμεις της και να εγκαταλείψει τη Μαγισσούπολη για να αναθρέψει την κόρη της. Δεν μίλησε ποτέ σε κανέναν για τις δυνάμεις που είχε και γι' αυτό δεν ξέρεις τίποτα. Ρόουζι, εσύ γεννήθηκες σαν τη γιαγιά σου, με ιδιαίτερες δυνάμεις. Σήμερα κλείνεις τα 15 οπότε οι δυνάμεις σου θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Πρέπει να με πιστέψεις και να αποφασίσεις αν θέλεις να ξεχάσεις για όλα αυτά που άκουσες, να αρνηθείς την ιδιαιτερότητα σου και να γίνεις κανονικός άνθρωπος ή να έρθεις στη Σχολή Μαγισσών και να βελτιώσεις τις δυνάμεις σου. - μου εξήγησε. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά υπήρχε μία λογική. Όταν ήμουνα μικρή, η γιαγιά μου συνέχεια μου έλεγε ιστορίες για τις μάγισσες, ότι υπήρχαν καλές αλλά και κακές. Μου είχε μιλήσει και για τη Μαγισσούπολη μια φορά, αλλά τότε πίστευα πως όλα ήταν παραμύθια. Και εκείνη τη στιγμή κατάλαβα. Κατάλαβα πως δεν ήταν όνειρο και πως όντως έπρεπε να αποφασίσω.
-Θα μείνω! - είπα αλλά δεν ήμουνα σίγουρη αν έκανα το σωστό.
-Προηγουμένως, είχατε πει ότι χρειαζόσαστε τη βοήθειά μου. Για ποιο πράγμα; - είχα πολλές απορίες. Ήθελα πάνω απ' όλα να μάθω όσα περισσότερα μπορώ γι' αυτόν τον καινούριο κόσμο. Το βλέμμα της Κριστίν σκοτείνιασε αλλά γρήγορα χαμογέλασε, για να μην ανησυχήσω προφανώς.
-Θα...Μάθεις όταν έρθει η ώρα. Προς το παρόν έλα να σου δείξω τα κατατόπια...

Υ.Γ Έτσι φαντάζομαι τη Ρόουζ
Υ.Γ2 Αν έχετε ερωτήσεις σχετικά με το κείμενο μπορείτε να ρωτήσετε ελεύθερα

Καλό Καλοκαίρι!

Ίσως λίγο αργοπορημένα αλλά...Καλό Καλοκαίρι! Το blog ανανεώθηκε τελείως και ελπίζω να σας αρέσει. Εγώ...Πλέον δεν είμαι 11 αλλά 12. Στις 7 (Ιουλίου) είχα τα γενέθλιά μου. Σύντομα θα δημοσιεύσω κάτι καινούριο που γράφω. Προς το παρόν σας εύχομαι να περάσετε τέλεια αυτό το καλοκαίρι και να κάνετε πολλές,πολλές βουτιές στη θάλασσα.

Και ένα πολύ ωραίο τραγουδάκι από μένα:

Καλό Πάσχα σε όλους!

Το ξέρω ότι έχω πάάάάρα πολύ καιρό να μπω στο μπλογκ και να δημοσιεύσω ανάρτηση, αλλά τώρα τελευταία που είναι καλός ο καιρός βγαίνω και πολύ έξω οπότε...Μπορεί και να με ξεχάσατε μετά από τόσο καιρό, δεν ξέρω πάντως εγώ δεν σας ξέχασα και γι' αυτό μέρες που είναι μπήκα για να σας ευχηθώ καλό Πάσχα! Ίσως είναι λιγάκι νωρίς, αλλά μετά μπορεί να μην έχω και πολύ καιρό με τις προετοιμασίες και το παιχνίδι. Να είμαστε εύχομαι όλοι καλά και ευτυχισμένοι!!!!!!!!! Μακάρι να περάσετε ωραία με τους ανθρώπους που αγαπάτε... Η ανάρτηση μου είναι πολύ σύντομη αλλά δεν έχω και πολύ χρόνο και γι' αυτό σας ζητάω να με συγχωρέσετε. Κι ένα πολύ ωραίο βιντεάκι που κατά τη γνώμη μου πρέπει όλοι να το δουν γιατί θα καταλάβουν πολλά για την ζωή:

Ανάρτηση χωρίς τίτλο (2)

Λοιπόν ξέρω ότι έχω πάάάρα πολύ καιρό να δημοσιεύσω μία ανάρτηση και να σας επισκεφθώ, όμως συνέχεια, κάθε μέρα μου συμβαίνουν όλο και περισσότερα πράγματα. Και συν αυτά έχω και να διαβάσω για 2 τεστ αύριο. Όμως ομολογώ ότι πρέπει να είμαι χαρούμενη γιατί με τις φιλές μου τα πάμε μια χαρά... Άμα αρχίσω να σας μιλάω τώρα όμως για ΟΛΑ τα άλλα προβλήματά μου, πολύ αμφιβάλω αν θα μου φτάσει αυτή η ανάρτηση. Το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ από 'δω και πέρα ότι και να γίνει να το αντιμετωπίσω με καλή διάθεση. Γιατί θέλω να είμαι χαρούμενη, η ζωή είναι μικρή εξ άλλου. Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε...

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ροδούλα που για άλλη μια φορά με έκανε να χαρώ με το πολύ όμορφο βραβείο αισιοδοξίας που μου χάρισε. Επειδή όμως, όπως σας είπα και πριν έχω να σας επισκεφθώ καιρό δεν ξέρω πως περνάτε κι αν έχετε προβλήματα, οπότε όποιος νιώθει την ανάγκη μπορεί να το πάρει.

Εν τω μεταξύ μπήκε η Άνοιξη! Άλλαξα και εμφάνιση στο μπλογκ όμως σύντομα θα πρέπει να ξανααλάξω και να βάλω τα πασχαλινά χαχα.

Καλή εβδομάδα λοιπόν σε όλους!

Two is better than one...

Two is better than one

I remember what you wore on the first day
You came into my life and I thought
"Hey, you know, this could be something"
'Cause everything you do and words you say
You know that it all takes my breath away
And now I'm left with nothing

So maybe it's true
That I can't live without you
And maybe two is better than one
But there's so much time
To figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two is better than one

I remember every look upon your face
The way you roll your eyes
The way you taste
You make it hard for breathing
'Cause when I close my eyes and drift away
I think of you and everything's okay
I'm finally now believing

That maybe it's true
That I can't live without you
And maybe two is better than one
But there's so much time
To figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two is better than one


I remember what you wore on the first day
You came into my life and I thought, "Hey,"

Maybe it's true

That I can't live without you

Maybe two is better than one

But there's so much time

To figure out the rest of my life

And you've already got me coming undone

And I'm thinking

I can't live without you

'Cause, baby, two is better than one

But there's so much time

To figure out the rest of my life

But I'll figure it out

When all is said and done

Two is better than one

Two is better than one

ΕΛΕΟΣ! ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ!

Για αρχή θέλω να σας ζητήσω συγγνώμη που δεν απαντάω στα σχόλιά σας αλλά χτες έπεσα στην αυλή και χτύπησα πολύ άσχημα. Έχω μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ πληγή στο χέρι και στο πόδι αλλά τέλος πάντων. Αυτή την ανάρτηση θέλω να την κάνω για να σας πω τα παράπονα όλης της τάξης μου. Φέτος έχουμε μία καινούρια δασκάλα που νομίζαμε πως ήτανε πολύ καλή. ΟΜΩΣ αποδείχτηκε ότι δεν είναι έτσι. Από την αρχή της χρονιάς μας έχει στις ίδιες θέσεις. Επίσης κάνουμε ΜΟΝΟ μάθημα, ούτε μία κατασκευή δεν έχουμε κάνει μέχρι τώρα, ούτε ένα σκετσάκι, ούτε καν μια ζωγραφιά. Όταν προσπαθούμε να της μιλήσουμε, η δασκάλα μας ούτε καν μας ακούει! Συνέχεια μας βάζει να κάνουμε μαθήματα και, ενώ πολλά παιδιά (ειδικά τα αγόρια) κάνουν φασαρία, η κυρία μας ούτε φωνάζει ούτε τίποτα. ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑ! Μας έχει σαν στρατιωτάκια δηλαδή. Εν τω μεταξύ, χτες που ήταν τσικνοπέμπτη ήμασταν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΣΙΚΝΙΣΕ! Και παρακαλέσαμε να μας πάνε εκδρομή, όμως, κατά τη γνώμη των δασκάλων είχε πάρα πολύ κρύο. Ενώ, να φανταστείτε, έξω στην αυλή τα περισσότερα παιδιά βγαίνουν ΧΩΡΙΣ μπουφάν! Επειδή ο καιρός είναι πάρα πολύ καλός. Έχουμε βγάλει και κάποια συνθήματα στο σχολείο για να μας πηγαίνουν εκδρομή:

1. Θέλουμε εκδρομή

2. Διευθυντή θυμήσου, την παιδική ζωή σου που κάποτε κι εσύ  ζητούσες εκδρομή!

3. 6 κι 6 δώδεκα 8 κι 8 δεκαέξι, αν δεν μας πάτε εκδρομή θα κάψουμε την τάξη!

Is Valentine's day today!!!!!!!!!!!!!

Σήμερα, 14 Φεβρουαρίου ή αλλιώς η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Οι περισσότεροι από 'σας γιορτάζουν σήμερα οπότε... Χρόνια πολλά σε όλους και εύχομαι όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, όλο τον υπόλοιπο μήνα, όλο τον υπόλοιπο χρόνο οι καρδιές όλων των ανθρώπων να είναι γεμάτες αγάπη για όλους! Και μην αφήνετε τα πράγματα που σας στενοχωρούν να σκοτώνουν τα καλά και να είστε δυστυχισμένοι. Διότι, ΜΟΝΟ εσείς οι ίδιοι μπορείτε να αφήσετε κάποιον να σας στενοχωρήσει. ΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΗΜΕΡΑ! ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!!!!!!!!!!!

TODAY IS VALENTINE'S DAY!!!!!!!

Βραβεία πέρνονται και χαρίζονται!

Η κυρία Ροδούλα και η κυρία Βάσω μου χάρισαν ένα βραβείο...Χωρίς κανόνες!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Επειδή δεν ξέρω ποιοι από εσάς το έχουν πάρει και ποιοι όχι, όποιος θέλει ας το πάρει!

Τώρα είναι η σειρά μου... Είπα να φτιάξω κι εγώ ένα βραβείο για 'σας. Έχει σχέση με τη μουσική. Πρέπει να γράψετε τα 5 αγαπημένα τραγούδια σας και ύστερα να το παραδώσετε σε άλλα 10 blogs.

Λοιπόν αρχίζω εγώ με τα 5 αγαπημένα μου τραγούδια:

1. Selena Gomez - Who says

2.Demi Lovato - Until You're Mine

3. ATC - I'm In Heaven (When you kiss me)

4. Demi Lovato - Catch me

5. Έλενα Παπαρίζου - Εδώ να ζεις

Και το δίνω στα εξής blogs:

1. Στην κυρία Ροδούλα και το blog της - Η Αννούλα στην κατασκήνωση

2. Στην κυρία Βάσω και το blog της - Βάσω οι ιστορίες της μαμάς μου

3. Στον κύριο Αντώνη και το blog του - ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

4. Στην κυρία Ειρήνη και το blog της - Ειρήνη χειροποιήματα

5. Στην κυρία Βίκυ και το blog της - Ποδηλάτισσα

6. Στην κυρία Φανή και το blog της - Εικαστικές Δημιουργίες

7. Στον δάσκαλο98 και το blog του - Ποδήλατο

8. Στην κυρία Μαρίνα και το blog της - Στον μικρόκοσμο της τάξης μας

9. Στην κυρία Βανέσσα και το blog της - Χαρούμενο Δημοτικό

10. Και τέλος στην φίλη μου Έμμα και το blog της - Unusual Company

Καλό απόγευμα σε όλους!

Τρελό,τρελό καρναβάλι ήρθες και πάλι!

Όπου να 'ναι έρχεται και το καρναβάλι. Σήμερα μας έδωσαν την πρόσκληση για το αποκριάτικο πάρτι που διοργανώνει το σχολείο μας  την επόμενη Κυριακή σε ένα ξενοδοχείο.  Εγώ στην αρχή θα ντυνόμουν στρατιωτίνα, "Λούφα και παραλλαγή" όπως πέρυσι όμως χθες μου ήρθε η ιδέα να κάνω μια δικιά μου στολή και τελικά θα ντυθώ... Μαντέψτε! Πίπη Φακιδομύτη!
Τα μαλλιά μου θα τα κάνω δύο πλεξούδες και με ένα σύρμα θα τα φτιάξω στραβά όπως της Πίπης (δεν θέλω να βάλω λακ). Για τα ρούχα... Με την μαμά μου θα ψάξουμε το σαββατοκύριακο για παλιά δικά μου και θα βάλω ή φόρεμα ή καμιά μπλούζα με μια φούστα. Από κάτω θα βάλω κολάν για να μην παγώσω και θα βάλω 2 διαφορετικές κάλτσες. Έχω κάτι παλιές που είναι λίγο πιο κάτω από το γόνατο, 2 ζευγάρια. Θα βάλω τη μία κάλτσα στο ένα πόδι και την άλλη στο άλλο. Επίσης θα βάλω και 2 διαφορετικά παπούτσια και... Bingo! Φοβάμαι μόνο μη μου χαλάσουν τα μαλλιά.
Όπως καταλάβατε λοιπόν θα μου λείπει μόνο η μαϊμουδίτσα της Πίπη!
Καλύτερα να φτιάξω δικιά μου στολή παρά να αγοράσω καινούρια γιατί, όπως όλοι ξέρουμε έχουμε και οικονομική κρίση.
Καλό απόγευμαααα!!!

Κι όπως πάντα, ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια:

Η ημέρα του αγίου Βαλεντίνου... Πλησιάζει επικύνδινα!

Φίλοι μου, όπως όλοι ξέρουμε πλησιάζει η μέρα του αγίου Βαλεντίνου, η μέρα των ερωτευμένων.
Τέλος πάντων ας δούμε μερικά πράγματα για την μέρα του αγίου Βαλεντίνου:

Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των ερωτευμένων. Επίκεντρο η 14η Φεβρουαρίου, ημέρα του "Αγίου Βαλεντίνου".
Στην πραγματικότητα όμως την μέρα αυτή, δεν γιορτάζεται η μνήμη του συγκεκριμένου αγίου, ο οποίος άλλωστε δεν μνημονεύεται στα επίσημα χριστιανικά εορτολόγια, καθολικό και ορθόδοξο. Αυτό που γιορτάζεται είναι ο έρωτας, ο Έρως, που στην Ελληνική μυθολογία ήταν θεός. Ήταν ο καρπός της θεάς της ομορφιάς Αφροδίτης και του θεού του πολέμου Άρη.
Οι ρίζες του συγκεκριμένου εορτασμού χάνονται στα βάθη του χρόνου, φτάνοντας μέχρι την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τότε, την 14η Φεβρουαρίου πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις προς τιμήν της Θεάς Juno, η οποία ήταν προστάτιδα της οικογένειας, των γυναικών και της συζυγικής αγάπης και πίστης (αντίστοιχη της Ήρας). Την επόμενη μέρα άρχιζε η γιορτή Lupercalia μια παγανιστική γιορτή αφιερωμένη στη γονιμότητα και τον έρωτα.
Σύμφωνα με τις παραδόσεις τις εποχής, οι ζωές των νεαρών αγοριών και κοριτσιών ήταν αυστηρά διαχωρισμένες. Όμως, την μέρα αυτή, την περνούσαν μαζί. Κατά τη διάρκεια της Lupercalia, τα κορίτσια έγραφαν το όνομά τους σε έναν κλήρο που τον τοποθετούσαν σε ένα βάζο. Κάθε αγόρι επέλεγε έναν από τους κλήρους, διαλέγοντας έτσι την κοπέλα που θα τον συνόδευε σε όλη τη διάρκεια της γιορτής. Πολλές φορές το ζευγάρωμα αυτό των παιδιών κρατούσε ένα ολόκληρο χρόνο και συχνά τα ζευγάρια ερωτεύονταν και κατέληγαν στο γάμο.
Σήμερα στις 14 του μήνα γιορτάζουν σε όλο τον κόσμο όλοι οι ερωτευμένοι. Η ιδέα καθιερώθηκε από τους Γάλλους κι από εκεί ξεκίνησε, με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, που είναι ο προστάτης της αγάπης. Αυτός ο περίφημος άγιος, φαίνεται ότι ερήμην του, εχρίσθη προστάτης των ερωτευμένων, όταν ο πάπας Γελάσιος, το 496μ.Χ., μετέφερε τα Λουπερκάλια, μια μέρα πριν, ώστε να σταματήσει η λατρεία τους.
Στην Ελλάδα, ο εορτασμός της 14ης Φεβρουάριου, σαν ημέρα των ερωτευμένων, καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1977.
Η ιστορία αυτού του περίεργου Αγίου σκεπάζεται ακόμη και σήμερα από ένα πέπλο μυστηρίου. Σήμερα η καθολική εκκλησία αναγνωρίζει τουλάχιστον τρεις τέτοιους Αγίους με το όνομα Βαλάντιος ή Βαλεντίνος, εκ των οποίων όλοι μαρτύρησαν.
Κατά μια εκδοχή, τον 3ου αιώνα στην Ρώμη κατά την Αυτοκρατορία του Κλαύδιου του Β΄, η Ρώμη περνούσε μία περίοδο αιματηρών εκστρατειών. Ο Κλαύδιος αντιμετώπιζε δυσκολίες στο να προσελκύσει στρατιώτες να καταταγούν στις λεγεώνες του. Πίστευε ότι αυτό οφειλόταν στο ότι οι άντρες δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους ή τις οικογένειες τους. Εξέδωσε λοιπόν διάταγμα σύμφωνα με το οποίο απαγόρευε τους γάμους και τους αρραβώνες. Ο Άγιος Βαλεντίνος όμως, ο οποίος ήταν ιερέας στη Ρώμη εκείνη την εποχή, μαζί με τον Άγιο Μάριο βοηθούσαν τους Χριστιανούς και κρυφά πάντρευαν τα ζευγάρια. Οι πράξεις του σύντομα μαθεύτηκαν από τον αυτοκράτορα και ο Άγιος Βαλεντίνος σύρθηκε από τους πρετοριανούς στο παλάτι. Εκεί ο αυτοκράτορας τον καταδίκασε, επειδή δεν υπάκουσε στους νόμους του, να χτυπηθεί με ραβδιά μέχρι θανάτου και μετά να αποκεφαλιστεί. Ο Άγιος Βαλεντίνος μαρτύρησε στις 14 Φεβρουαρίου του 270μ.Χ. παραμονή της "Λουμπερκάλια". Η Δυτική Χριστιανική εκκλησία μετέτρεψε τη "Λουμπερκάλια", που είχε ειδωλολατρικές ρίζες σε γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Επειδή ο Άγιος μαρτύρησε για ένα τόσο ρομαντικό σκοπό καθιερώθηκε την ημέρα της γιορτής του να γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι.

Κι ένα αφιέρωμα για τους ερωτευμένους: