Συνολικές προβολές σελίδας

Visitors

Search

31/12/11

Πάει ο παλιός ο χρόνος.... Ας γιορτάσουμε λοιπόν!

Πάει ο παλιός ο χρόνος... Ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά! Καλή χρονιά, χρονιά πολλά, καλή χρονιά, χρονιά πολλά, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!! Έφτασε ο καιρός να δημοσιεύσω την τελευταία μου ανάρτηση για το 2011... Ένα έτος το οποίο πέρασα πολλά άσχημα και πολλά όμορφα πράγματα. Ένα έτος το οποίο με γέμισε χαρά, αγάπη όμως μου έφερε και πολλές λύπες. Είμαι πολλή χαρούμενη όμως, που μέχρι τώρα εγώ και όλη μου η οικογένεια είμαστε καλά, είμαστε υγιής. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όσο κι αν σαχλό μπορεί να φανεί... Χαίρομαι που γνώρισα τόσους υπέροχους ανθρώπους μέσα απ' το μπλογκ αυτό, αλλά και μέσω της Σοκολατούπολης. Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη που τόσοι άνθρωποι, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μου έδειξαν το ενδιαφέρον και την καλή διάθεσή τους να συμμετέχουν στην ιδέα που είχα. Σας ευχαριστώ όλους, που μου χαρίζετε καθημερινά τα καλά σας λόγια, την καλή σας διάθεση και μου δείχνετε πως ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν πραγματικά ΚΑΛΟΙ και ΕΥΕΣΘΗΤΟΙ άνθρωποι οι οποίοι ενδιαφέρονται και παλεύουν για τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Που προσπαθούν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να κάνουν την σκληρή μας πραγματικότητα καλύτερη.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΗΚΑΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ!



24/12/11

XO, XO, XO! ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Ήρθαν! ΝΑΙ, ήρθαν! Όλη τη νύχτα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ, με τόση ανυπομονησία τα περίμενα! Περίμενα τα Χριστούγεννα! Πρωί, πρωί σηκώθηκα, 6:30 ώρα, και έτρεξα να δω τι υπήρχε κάτω από το δέντρο. Βρήκα πολλά,πολλά ζαχαρωτά, γλυκά και διάφορα άλλα "μικροπράγματα" που όμως εμένα μου άρεσαν. Φυσικά, οι γονείς μου μου αγόρασαν κι άλλα δώρα από πιο πριν. Τα είδα λοιπόν και τα άφησα στην κουζίνα. Αμέσως ήρθα στον υπολογιστή για να σας ευχηθώ τα καλά Χριστούγεννα. Τώρα που γράφω αυτή την ανάρτηση, έχω ευχηθεί σε όλους σας, στα μπλογκ σας. Κι αν έχω ξεχάσει κάποιον, χίλια συγγνώμη. Σας εύχομαι κι από 'δω λοιπόν:
Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, περισσότερη ανθρωπιά, γαλήνη στην ψυχή και ελπίδα για ένα ομορφότερο, καλύτερο μέλλον που θα το κληρωνομήσουμε εμείς, τα παιδιά. Τα ξαναλέμε λοιπόν φίλοι μου, το 2012! Καλή χρονιά!

Ας γνωριστούμε!

Με βάση την ανάρτηση της φίλης μου, Έμμας στο μπλογκ της "Unusual Company!", στην οποία ανάρτηση μιλάει για τον εαυτό της, μου ήρθε η ιδέα να κάνω κι εγώ μια παρόμοια ανάρτηση στην οποία όλα τα μέλη του μπλογκ να γνωριστούμε λίγο καλύτερα. Αρχίζω λοιπόν εγώ, κι εσείς θα συνεχίσετε με την περιγραφή του εαυτού σας στα σχόλια.

Εγώ

Τα μαλλιά μου είναι καστανά, τον χειμώνα σκούρο καστανό και το καλοκαίρι ανοιχτό. Είμαι ψηλή περίπου 1.59 μ. ή και περισσότερο δεν ξέρω ακριβώς. Αφού είμαι ψηλή επομένως είμαι και λεπτή, χαχα. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Ιστορία, η Φυσική και... Τα γερμανικά. Γεννήθηκα στις 7 Ιουλίου του 2000 και ζω στην Κομοτηνή. Πάω στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής, πέμπτη τάξη. Στον ελεύθερο μου χρόνο, μου αρέσει να διαβάζω διάφορα λογοτεχνικά βιβλία, να μπαίνω στο ίντερνετ και να αθλούμαι όταν έχει καλό καιρό. Μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο (ναι, ξέρω πως είναι "αγορίστικο" άθλημα αλλά μου αρέσει). Δεν μ' αρέσει να φοράω φορέματα, φούστες ναι (σπάνια) αλλά με τίποτα φορέματα. Απλώς δεν μ' αρέσει. Όσο για τον χαρακτήρα μου... Εντάξει, μερικές φορές μπορεί να είμαι λίγο εγωίστρια και να μην ακούω τους γύρω μου και τέλος πάντων δεν είμαι και από τα πιο "ήσυχα" κοριτσάκια. Κατά βάθος όμως είμαι καλός άνθρωπος. Έτσι νομίζω δηλαδή. Με προβληματίζουν αρκετά πράγματα και συνήθως τα γράφω στο μπλογκ αυτό για να δω και την δική σας γνώμη. Οι αγαπημένες μου εποχές είναι το Φθινόπωρο και το Καλοκαίρι (φυσικά) και οι αγαπημένοι μου μήνες ο Ιούλιος και ο Δεκέμβριος. 


Λοιπόν αυτά... Η σειρά σας τώρα!


Υ.Γ


Να και μία φωτογραφία από πέρυσι το καλοκαίρι πριν κλείσουν τα σχολεία:

23/12/11

Χριστούγεννα στον κόσμο - Αγγλία!

Τι θα λέγατε να κάνουμε ένα μαγικό ταξίδι και να μάθουμε πως περνάνε οι άνθρωποι  τα Χριστούγεννα στον υπόλοιπο κόσμο; Ένα ταξίδι, όπου θα μπορέσουμε να μάθουμε τις συνήθειές τους ή και να προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι κάνουν κι αυτοί; Δε θα απογοητευτείτα σας το υπόσχομαι!
Αρχίζουμε λοιπόν με την.... Αγγλία!

Τα Χριστούγεννα στην Αγγλία

Στην Αγγλία, τα Χριστούγεννα έχουν ένα ιδιαίτερο χρώμα: εντυπωσιακοί στολισμοί, καμπάνες, μουσική στους δρόμους, χορωδίες και κάλαντα!
Στην Αγγλία, τα Χριστούγεννα έχουν ένα ιδιαίτερο χρώμα: εντυπωσιακοί στολισμοί, καμπάνες, μουσική στους δρόμους, χορωδίες και κάλαντα. Στη χώρα όπου η ομίχλη «βασιλεύει», το κρύο και συχνά το χιόνι κάνουν αισθητή την παρουσία τους, οι γιορτές αποκτούν την εικόνα που τους αρμόζει.
Περιπλανηθείτε στα όμορφα αξιοθέτα του Λονδίνου και όχι μόνο, κάντε τις χριστουγεννιάτικες αγορές σας στα στολισμένα πολυκαταστήματα και απολαύστε τη μοναδική θέα και την ατμόσφαιρα της βρετανικής πρωτεύουσας, πίνοντας μια κούπα ζεστό τσάι.

Το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο από το London Eye

Με ύψος 135 μέτρα και δίπλα στον Τάμεση, η τεράστια ρόδα, γνωστή ως London Eye, προσφέρει μία καταπληκτική θέα όλης της περιοχής του Λονδίνου. Κατασκευάστηκε για το millennium έπειτα από πρωτοβουλία της British Airways. Η διάρκεια της βόλτας κρατάει μισή ώρα και με μικρές στάσεις θα σας δώσει όλο το χρόνο να απολαύσετε την πανοραμική θέα της πόλης, πόσο μάλλον τη χριστουγεννιάτικη περίοδο. Το βράδυ που δεν έχει πολλούς επισκέπτες και με την πόλη φωταγωγημένη, το θέαμα είναι εκπληκτικό.

Αγορές μέχρι τελικής πτώσεως

Οι αγορές στο Λονδίνο έχουν γίνει ακόμα πιο… εύκολες και επιθυμητές, με τη λειτουργία αυτό το Νοέμβριο, του καινούργιου προορισμού για ψώνια και φαγητό, St. Martin’s Courtyard. Βρίσκεται σε μια υπαίθρια, ειδικά διαμορφωμένη αυλή στην οποία φτάνει κανείς μέσω του Slingsby Place στο Covent Garden. Στο St. Martin’s Courtyard θα βρείτε συνολικά 25 καταστήματα και 4 εστιατόρια, μεταξύ των οποίων και του καινούργιου ιταλικού εστιατορίου του Jamie Oliver.
Μην παραλείψετε την περίφημη Oxford street με τα αμέτρητα πολυκαταστήματα όπως το Selfridges, την Bond Street με τους γνωστούς οίκους μόδας και υψηλής ραπτικής και τη Regent Street –έναν από τους πιο εντυπωσιακά χριστουγεννιάτικα στολισμένους δρόμους- με ωραία καταστήματα που αποτελούν αγοραστικό πόλο έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών του Λονδίνου. Και μην πείτε ότι πήγατε για ψώνια στο Λονδίνο, αν δεν επισκεφτείτε το πολυκατάστημα – αξιοθέατο, Harrods στο Knightsbridge.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο της Trafalgar Square


Ένα από τα δημοφιλέστερα Xριστουγεννιάτικα δέντρα στη χώρα, είναι αυτό που βρίσκεται στην καρδιά του Λονδίνου, κοντά στο άγαλμα του Λόρδου Νέλσονα στην Trafalgar Square. Η πλατεία αυτή αποτελεί τον ομφαλό του Λονδίνου, είναι η μεγαλύτερη πλατεία της πόλης και σημείο συνάντησης από τα χρόνια του μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Στη βόρεια πλευρά της βρίσκεται η Εθνική Πινακοθήκη που στεγάζει πάνω από 2 χιλιάδες αξιόλογα έργα, ενώ στα νότια, η επιβλητική πύλη του Ναυάρχου όπου ο δρόμος οδηγεί μέσα από ένα πάρκο στο παλάτι του Μπάκινγχαμ. Για να πάτε εκεί σταματήστε στη στάση μετρό Charing Cross (γραμμές Bakerloo και Northern).


Ο Άγιος Βασίλης έρχεται... σε ένα εθνικό πάρκο της Ουαλίας

Στο θέρετρο Bluestone στο Pembrokeshire της Ουαλίας, βρίσκεται η Christmasland (από 19 Νοεμβρίου έως 31 Δεκεμβρίου)! Το Χριστουγεννιάτικο αξιοθέατο διαθέτει ένα χειμερινό παιδότοπο με πισίνες με χιονονιφάδες, βουνό από πάγο και τους ψυχρούς πύργους. Τα παιδιά μπορούν να συμμετάσχουν σε ένα ταξίδι 2,5 ωρών, στο οποίο θα βοηθήσουν τα ξωτικά, την κυρία Άγιου Βασίλη και το προσωπικό του, στη δημιουργία ελκήθρων, τη διακόσμηση κέικ και το σχεδιασμό παιχνιδιών! 

Πιείτε τσάι και απολαύστε τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα

Για τους Άγγλους, το τσάι δεν είναι απλά ένα ρόφημα, αλλά μια συνήθεια χρόνων. Οι Άγγλοι πίνουν τσάι όλες τις ώρες: το πρωί, στη δουλειά, στο διάλειμμα, με το μεσημεριανό φαγητό, στο σπίτι μετά τη δουλειά, πριν το βραδυνό, πριν τον ύπνο κ.τ.λ.
Σας προτείνουμε να πιείτε το τσάι σας σε μια απ’ τις αίθουσες του πρώην Greater London Counsil και νυν Μarriot hotel (μπροστά ακριβώς από το London Eye). To συγκεκριμένο κτίριο φιλοξενούσε επί 64 χρόνια το London Counsil.

Γιορτάστε την Boxing Day


Ένα από τα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Αγγλίας είναι η Boxing Day, που γιορτάζεται την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων: μικρά στολισμένα κουτιά με φαγητό, γλυκά, μικρά δώρα ή νομίσματα προσφέρονται σε όποιον επισκεφθεί ένα σπίτι εκείνη την ημέρα. Η ονομασία της μέρας πηγάζει από το έθιμο που ξεκίνησε το 19ο αιώνα κατά τη Βικτωριανή περίοδο στην Αγγλία, όπου οι έχοντες συνήθιζαν να κάνουν δώρα προς τους μη έχοντες την επόμενη των Χριστουγέννων.


Κι ένα τραγουδάκι από τα ζουζούνια:

Η Σοκολατούπολη - ένα υπέροχο παραμύθι!

Η κυρία Selena έγραψε ένα παραμύθι για την αποστολή που της είχα βάλει στην Σοκολατούπολη - να γράψει ένα παραμύθι που να περιέχει Σοκολάτα. Το παραμύθι αυτό, δεν το περίμενα τόσο συγκινητικό και όμορφο, γεμάτο αγάπη και ευαισθησία. Σας ευχαριστώ κυρία Selena που κάνατε τόσο κόπο, για κάτι σχετικά ασήμαντο που σας ζήτησα! Εγώ λοιπόν, δεν μπορούσα να μην το μοιραστώ μαζί σας, γιατί είναι κάτι παραπάνω από υπέροχο! Είναι ένα καταπληκτικό δώρο Χριστουγέννων! Ας μην σας ζαλίζω άλλο λοιπόν, απολαύστε το:

Η Σοκολατούπολη!!!

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν πολλά πολλά χρόνια, ζούσε σε έναν τόπο μακρινό ένα αγοράκι που τον έλεγαν Θοδωρή. Ο Θοδωρής ήταν ένα παιδάκι καλόκαρδο και χαμογελαστό και πάντα έκανε τους γύρω του να χαμογελούν και να χαίρονται!!! Οι γονείς του τον είχανε καμάρι και η μανούλα του συχνά του έλεγε πόσο τον αγαπάει και πως με την γλύκα του και το νόστιμο προσωπάκι του την έκανε να ξεχνάει όλα τα δύσκολα και άσχημα του κόσμου!!! Θυμόταν πάντα την χαρακτηριστική της φράση:
“Αχ Θοδωρή μου, αγοράκι μου, εσύ είσαι το φάρμακο μου για όλα!!! Σαν μου δίνεις ένα φιλάκι, η γλύκα σου ομορφαίνει τη ζωή μου!!!”
Ο Θοδωράκης ήταν πολύ μικρούλης όμως και δεν μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε η μανούλα του. Μια μέρα λοιπόν όταν άκουσε τη μαμά του ξανά λέει αυτα τα λόγια, γύρισε και την κοίταξε με τα όμορφα καλοσυνάτα ματάκια του και την ρώτησε:
-Μανούλα μου πάντα μου λες πως η γλύκα μου σου ομορφαίνει τη ζωή και πως είμαι το φάρμακο σου. Πες μου μανούλα τι είναι το φάρμακο?
-Φάρμακο, Θοδωράκι μου, είναι αυτό που παίρνουν η άνθρωποι και γίνονται καλά...
-Και τι είναι γλύκα?
-Γλύκα αγοράκι μου είναι η γεύση που μένει στο στόμα όταν τρώμε κάτι γλυκό...
-Κι εγώ δηλαδή μανούλα, μοιάζω με γλυκό?
-Εσύ είσαι το δικό μου γλυκό αγοράκι...

Ο Θοδωράκης τότε σώπασε. Αν και είχε πολλές ακόμα απορίες, προτίμησε να μη μιλήσει άλλο και να δώσει το φιλάκι στη μαμά του που περίμενε... Έπειτα έφυγε και πήγε στο δωμάτιο του.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι του και κοιτώντας ψηλά σκεφτόταν αυτά που του είχε πει η μαμά του... “Γλύκα αφήνει το γλυκό και είναι το φάρμακο για όσουν δεν είναι καλά!!!” έλεγε και ξανάλεγε στον εαυτό του ώσπου τον πήρε ο ύπνος! Την επόμενη μέρα και πολλές μέρες μετά ο Θοδωράκης δεν σκέφτηκε καθόλου την κουβέντα με τη μαμά του. Έπαιζε και γελούσε όπως όλα τα παιδάκια της ηλικίας του.
Μια χειμωνιάτικη μέρα, η μανούλα του αρρώστησε κι ο μπαμπάς του ήταν πολύ στεναχωρημένος. Το ίδιο κι ο μικρός Θοδωρής... Είχε ακούσει το γιατρό να λέει, πως η μαμά του χρειαζόταν ένα φάρμακο που όμως δεν το είχε εκείνος κι έπρεπε να περιμένουν... Τότε ο Θοδωρής τινάχτηκε σαν κάτι να τον είχε τσιμπήσει κι έτρεξε γρήγορα στη μαμά του. Έσκυψε πάνω από το κεφάλι της και την φίλησε με όλη του την αγάπη!!!Εκείνη όμως δεν άνοιξε τα μάτια της. Τότε έσκυψε λίγο παραπάνω και ακούμπησε το μαγουλάκι του στα χείλη της αλλά εκείνη έμεινε ακίνητη... Ο Θοδωράκης σηκώθηκε και τα ματάκια του είχαν γεμίσει δάκρυα... Στάθηκε για λίγο εκεί και σκεφτόταν... Αμέσως μετά, με μια κίνηση σήκωσε το χεράκι του πεισματικά και σκούπισε το πρόσωπο του. Ξανά έσκυψε πάλι και ψιθύρισε στο αυτί της:
“Μανούλα μην ανησυχείς!!!ΕΓΩ, θα βρω ΕΓΩ το φάρμακο που χρειάζεσαι για να γίνεις καλά!!! Εσύ μου έλεγες πως η γλύκα είναι το φάρμακο για όλα!!!Ε! Κι εγώ λοιπόν θα βρω κάτι τόσο γλυκό που θα σε γιατρέψει αμέσως!!!”. Σηκώθηκε πάλι κι έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο κι έπειτα από το σπίτι. Το απόγευμα τον βρήκε καθισμένο σε έναν βράχο στο δάσος και είχε αρχίσει να νυχτώνει όμως ο Θοδωρής δεν φοβότανε! Είχε χαθεί στις σκέψεις του και δεν το ένοιαζε τίποτ' άλλο! Παρακαλούσε με όλη του τη δύναμη: “Σε παρακαλώ Θεούλη μου, βοήθα με να βρω κάτι τόσο γλυκό που να κάνει καλά τη μαμά μου!Σε παρακαλώ!”. Είχε πια νυχτώσει... Ο Θοδωρής σηκώθηκε να πάει στο σπίτι του αλλά κατάλαβε πως είχε χάσει το δρόμο έτσι σκοτεινά που ήταν... Άρχισε λοιπόν να περπατάει μέσα στο δάσος ώσπου είδε στο βάθος ένα φως κι όσο πιο κοντά πήγαινε τόσο εκείνο μεγάλωνε...

Για να διαβάσετε το υπόλοιπο παραμύθι, κάντε κλικ ΕΔΩ

22/12/11

Και.... ΝΑΙ! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ!!!!!

ΚΑΙ, ΝΑΙ! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! Η-Ρ-Θ-Α-Ν Τ-Α Χ-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ο-Υ-Γ-Ε-Ν-Ν-Α!!! Το πιστεύετε; Είναι παραμονή της παραμονής των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ! Εγώ ακόμη να το πιστέψω, αυτή την Κυριακή έχουμε Χριστούγεννα! Μία από τις αγαπημένες μου γιορτές του χρόνου! Και την επόμενη Κυριακή έχουμε Πρωτοχρονιά! Το 2011 είναι πια στη δύση του, οι μέρες του δηλαδή είναι “μετρημένες”. Όπως το τραγούδι που λέει: “Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά. Και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά....”. Πάντως έχω πάρα πολλές αναμνήσεις από το 2011. Θυμάμαι το Καλοκαίρι πριν κλείσουν τα σχολεία, με τα παιδιά από την τάξη μου τι κλάμα ρίξαμε, γιατί θα αποχωριζόμασταν με 3 πολύ αγαπημένα μας πρόσωπα: Την παλιά μας δασκάλα την κ.Βανέσσα, την Ζωή (συμμαθήτριά μας) και την Ηρώ (άλλη συμμαθήτριά μας). Αφού μέχρι κι εμείς (εγώ και η οικογένειά μου) θα πηγαίναμε να ζήσουμε στην Αθήνα, αλλά τελικά τελευταία στιγμή μείναμε εδώ.
Και θυμάμαι τον Σεπτέμβριο πόσο χαρήκαμε που είδαμε ο ένας τον άλλο. Αλλά ας μην σας ζαλίζω άλλο με τα δικά μου, γιατί πιστέψτε με, έτσι μπορώ να συνεχίσω μέχρι του χρόνου που είναι σε λίγες μέρες.
Σας έφτιαξα ένα βιντεάκι για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.

Για εσάς αγαπημένοι μου φίλες και φίλοι:



Τα δωράκια μου!!!

Τελικά δεν μπορώ πια ούτε 2 μέρες να μην δημοσιεύσω  ανάρτηση! Όμως αυτή τη φορά έχω σοβαρό λόγο! Θυμάστε εκείνη την ανάρτηση στην οποία σας είπα ότι εγώ και οι φίλες μου κάθε χρόνο ανταλλάσσουμε δώρα για τα Χριστούγεννα, και σας παρακάλεσα να με συμβουλέψετε τι να τους χαρίσω φέτος; Ε, λοιπόν τώρα πια έχω όλα τα δωράκια μου από τις φίλες μου! Είναι όλα υπέροχα γι' αυτό θέλω να σας τα δείξω αλλιώς θα σκάσω!


Προβατάκι - κουμπαράς από την φίλη μου Έμμα, σ' ευχαριστώ Έμμα είναι πολύ ωραίος ο κουμπαράς ήδη τον γέμισα με νομίσματα.


Χριστουγεννιάτικο στολίδι από την φίλη μου Άννα Σ., Άννα μου είναι υπέροχο το έχω βάλει στο δωμάτιό μου!


Κολιέ - νεραϊδούλα από την φίλη μου Άννα Μ., είναι τέλειο Άννα στο σπίτι μου συνέχεια το φοράω!


Άι Βασίλης - στολίδι πόρτας από την φίλη μου Αθηνά, Αθηνά μου άρεσε πολύ και το έχω βάλει στην πόρτα του δωματίου μου!

Σας ευχαριστώ όλες κορίτσια για τα υπέροχα δωράκια σας!
Σίγουρα τώρα εσείς, οι αναγνώστες θα αναρωτιέστε τι τους χάρισα εγώ τελικά. Εγώ λοιπόν, αποφάσισα να συνδυάσω και χειροποίητο και έτοιμο οπότε τους έφτιαξα από μία Χριστουγεννιάτικη καρτούλα και τους αγόρασα από ένα ημερολόγιο!

Σας αρέσουν τα δωράκια μου;



20/12/11

Στις αυλές μας πέφτει χιόνι τραλαλαλά, λαλαλαλά!

Ναι, το ξέρω πως μόλις χτες σας είπα πως η προηγούμενη μου ανάρτηση θα είναι η τελευταία μου για το 2011 όμως μου ήρθε μία ιδέα και σκέφτηκα να την εφαρμόσω. Λοιπόν έφτιαξα ένα παραμυθάκι στο οποίο συμμετέχουν όλα τα μέλη του μπλογκ (αυτά που γνωρίζω δηλαδή)! Αρχίζω λοιπόν:

Χριστούγεννα με την οικογένεια Σπαρκς

Η οικογένεια Σπάρκς δεν ήταν μια συνηθισμένη οικογένεια. Αποτελούνταν από 17 μέλη! Την μητέρα της οικογένειας την έλεγαν Φανή και το πατέρα Αντώνη. Η Φανή ήταν 43 ετών και ήταν πολύ όμορφη. Είχε καστανά μαλλιά, γαλανά μάτια και της άρεσαν πολύ τα κοσμήματα και τα χρυσαφικά. Ο Αντώνης ήταν καλός άνθρωπος. Μπορεί να είχε και τις άσχημες πλευρές του, όμως δεν τις έδειχνε ποτέ. Η μεγαλύτερη κόρη τους ήταν η Βανέσσα, ήταν 11 χρονών και της άρεσε πολύ να κάνει την δασκάλα. Δηλαδή στο σπίτι βοηθούσε τα αδέρφια της και φυσικά ήταν η καλύτερη μαθήτρια όμως όχι της τάξης αλλά ολόκληρου του σχολείου! Μετά την Βανέσσα ήταν οι δύο δίδυμες, η Μαρίνα και η Αναστασία. Αυτές ήταν 10 χρονών κι έμοιαζαν σχεδόν σε όλα. Μερικές φορές μάλιστα στο σχολείο, όταν δεν άρεσε κάποιο μάθημα στην μία και άρεσε στην άλλη, πήγαιναν στις τουαλέτες του σχολείο, άλλαζαν τα ρούχα τους και η μία έπαιρνε τη θέση της άλλης! Και το σημαντικότερο ήταν πως κανείς δεν το καταλάβαινε! Μετά τις δύο δίδυμες ήταν άλλοι δύο δίδυμοι. Ο δάσκαλος98 και ο Αδάμ. Ο Δάσκαλος98 ήταν πολύ καλός στην πληροφορική κι ο Αδάμ ήταν πολύ καλός στην Γεωγραφία. Οι δυο τους όμως συνέχεια μάλωναν. Κατά βάθος βέβαια, αγαπούσαν ο ένας τον άλλο. Μετά τους δίδυμους αυτούς που ήταν 9,5 χρονών ακολουθούσαν οι τριδυμούλες: Καρπαθάκι, Άννα και Μαγδαλινιώ. Την Μαγδαλινιώ την ζήλευαν λιγάκι οι αδερφές τις για το ωραίο της όνομα κατά τα άλλα όμως οι τριδυμούλες ήταν πολύ αγαπημένες. Και πολύ εργατικές. Βοηθούσαν τον μπαμπά τους τον Αντώνη και την μαμά τους την Φανή. Μετά τις τρυδιμούλες που ήταν 8 χρονών ήταν τα τετράδυμα κοριτσάκια: η Μαρία, η Ρένα, η Σελίνα (που όμως την φώναζαν Selena) κι η Κική. Η Ρένα και η Μαρία ήταν πολύ σκληρά καρύδια, ποτέ δεν έπαιζαν με κορίτσια πάντα πήγαιναν με αγόρια στο σχολείο. Η Ρένα ήταν αρκετά άτακτη όμως της άρεσαν οι κατασκευές και τα χειροποίητα. Ωστόσο της Σελίνας της άρεσε να γράφει παραμύθια. Οι τετράδιμες ήταν 6 χρονών. Και τέλος η μικρότερη ήταν η μικρή Ροδούλα. Ήταν μωράκι ακόμα τριών ετών και ήταν αξιολάτρευτη. Αν και ήταν σκανταλιάρα όλοι στην οικογένεια την λάτρευαν.

Κάθε χρόνο την εποχή που έρχονταν τα Χριστούγεννα στην οικογένεια Σπάρκς επικρατούσε χάος. Η Φανή και η τρίδυμες έτρεχαν πάνω κάτω για να προλάβουν να ψήσουν τα μελομακάρονα, να φτιάξουν την χυλόπιτα με το φλουρί και τα άλλα φαγητά ενώ οι άντρες της οικογένειας έφερναν ξύλα για το τζάκι και έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Οι τετράδιμες μαζί με την Βανέσσα στόλιζαν το δέντρο ενώ η μικρή Ροδούλα καθόταν κάτω απ' αυτό, δίπλα στο τζάκι κι έπαιζε με τα στολίδια. Αυτή ήταν που αγαπούσε περισσότερο απ' όλους τα Χριστούγεννα γιατί ότι δώρο κι αν έπαιρνε της άρεσε. Την παραμονή των Χριστουγέννων, το βράδυ πριν κοιμηθούν όλοι έκαναν από μια ευχή και συνήθως έβγαινε αληθινή. Αυτό το έθιμο το είχαν από πολύ,πολύ παλιά. Όταν ξυπνούσαν το πρωί, πάντα έβρισκαν κάτω από το πανέμορφο δέντρο ένα σωρό δώρο και ήταν τόσο απορροφημένοι στο να τα ανοίξουν, που ούτε καν έτρωγαν πρωινό. 
Κι αυτή την χρονιά τίποτα δεν ήταν διαφορετικό. Την παραμονή όλοι κάθισαν στο τραπέζι χαρούμενοι μετά από μια δύσκολη μέρα κι έτρωγαν λαίμαργα το φαγητό τους. Η Βανέσσα συνέχεια σκεφτόταν τι θα της φέρει ο Άι Βασίλης (ήθελε μια στολή δασκάλας για τις απόκριες). Η Μαρίνα και η Αναστασία ήθελαν το ίδιο πράγμα: Ήθελαν νεράιδες – κούκλες! Και οι δύο λάτρευαν τις νεράιδες και η βιβλιοθήκη τους ήταν γεμάτη βιβλία με νεράιδες. Ο Δάσκαλος98 ήθελε την καινούρια ταινία του μπάτμαν ενώ ο Αδάμ ήθελε αυτοκινητάκια. Οι τριδυμούλες επίσης ήθελαν πολλές, πολλές κούκλες μπάρμπι και συγκεκριμένα η Άννα ήθελε την μπάρμπι με τα ξανθά μαλλιά και με τα ωραία σκουλαρίκια που είχε δει, η Καρπαθάκι ήθελε την κούκλα με την ωραία τσάντα και η Μαγδαλινιώ ήθελε μία κούκλα ντυμένη ξωτικό! Η Ρένα ήθελε πολλά υλικά για να μπορεί να φτιάχνει χειροποίητα δωράκια, η Κική ήθελε έναν πολύ μεγάλο μαλακό αρκούδο, η Σελίνα ήθελε ένα τεράστιο βιβλίο γεμάτο παραμύθια και η Μαρία ήθελε καινούρια ρούχα. Η μικρή Ροδούλα τα ήθελε όλα! Το βράδυ, κάνανε την ευχή τους και κοιμήθηκαν. Το επόμενο πρωί όλοι ξύπνησαν νωρίς για να δουν τα δώρα τους. Άρχισαν να τα ανοίγουν και όλοι βρήκαν αυτά που ήθελαν! Το βράδυ των Χριστουγέννων όταν όλοι κάθισαν στο τραπέζι ο Αντώνης σηκώθηκε, πήρε ένα ποτήρι κρασί και είπε “Καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι μας”



Τώρα λοιπόν, μπορώ να σας πω επιτέλους ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!

19/12/11

Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!!!

Τα Χριστούγεννα όπου να 'ναι φτάνουν. Τα αγαπημένα μας Χριστούγεννα που περιμένουμε έναν ολόκληρο χρόνο! Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα να σας αφήσω κι εγώ για να απολαύσετε με την ησυχία σας τις γιορτές. Σας πληροφορώ λοιπόν, ότι θα ξαναγράψω στο blog το 2012. Όοοοχι, μην φανταστείτε ότι δεν θα μπαίνω. Φυσικά και θα μπαίνω να τα λέμε, απλώς σκέφτηκα πως θα ήταν πιο ωραία αν δεν σας φόρτωνα με τα δικά μου παραμονές γιορτών. Στην αρχή σκεφτόμουν την Παρασκευή να δημοσιεύσω την ανάρτηση αυτή, αλλά δεν κρατιόμουν και ήθελα να σας δείξω την έκπληξη. Την έκπληξη που συνοδεύει την τελευταία μου ανάρτηση για το 2011. Μπορώ να σας πω, ότι αν και δεν φαίνεται, αφιέρωσα πολύ χρόνο για να ετοιμάσω την έκπληξη σας. Άντε όμως, επειδή καταλαβαίνω την αγωνία σας, δεν θα σας ζαλίζω άλλο με τα δικά μου.

Για όλους τους αγαπημένους μου φίλους:

Υ.Γ. Έχω βάλει μόνο τους ανθρώπους που γνωρίζω
Υ.Γ.2 Συγγνώμη αν υπάρχουν ορφογραφικά λάθη

Kαλά Χριστούγεννα να έχουμε λοιπόν και να υποδεχτούμε το νέο έτος με χαρά, αγάπη και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον!

18/12/11

Τα Χριστούγεννα της μικρής Ροδούλας

Σκέφτηκα πολύ και τελικά αποφάσισα να γράψω, ή τουλάχιστον προσπαθήσω να γράψω ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Αποφάσισα επίσης, η ηρωίδα του παραμυθιού να είναι ένα κοριτσάκι 10 χρονών, η Ροδούλα. Ας αρχίσουμε το παραμυθάκι μας με ένα τραγούδι:




Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι. Μικρό βέβαια, αλλά είχε περάσει πολλά κι κατά κάποιο τρόπο είχε ωριμάσει. Η Ροδούλα δεν είχε περάσει όμορφα την παιδική της ηλικία. Η μαμά της είχε πεθάνει στην γέννα ενώ ο μπαμπάς της συνέχεια ήταν απόμακρος και από τότε που πέθανε η μαμά της μικρής Ροδούλας δεν είχε χαμογελάσει ποτέ. Ήταν φούρναρης κι αυτά που έβγαζε μόλις που έφταναν για να πληρώνει το νοίκι του σπιτιού τους. Για την μικρή Ροδούλα δεν υπήρχε κανένας που να την φροντίζει εκτός από την θεία της που ερχόταν κάθε μέρα και της έκανε μαθήματα στο σπίτι. Το χωριό στο οποίο έμενε η Ροδούλα δεν είχε σχολείο, ενώ ο μπαμπάς της δεν είχε την δυνατότητα να την πηγαίνει κάθε μέρα στην πόλη. Η θεία της ήταν πολύ αυστηρή και δεν την αγαπούσε. Αυτή ποτέ δεν αγάπησε κανέναν. Γι' αυτό άλλωστε ο θεός δεν της χάρισε παιδιά.

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και η μικρή Ροδούλα καθόταν όπως κάθε χρόνο δίπλα στο μικρό χάρτινο δεντράκι που είχε φτιάξει ολομόναχη.  Μπορεί να μην είχε πάρει ποτέ στην ζωή της δώρο για τα Χριστούγεννα αλλά η ελπίδα της ποτέ δεν έσβηνε. Κάθε χρόνο προσεύχονταν στον καλό Θεούλη και η ευχή της ήταν ίδια κάθε χρόνο: Να αποκτήσει μία μαμά που να την αγαπάει!
Τίποτε άλλο δεν ήθελε. Μόνο αυτό, να υπάρχει κάποιος που να την αγαπάει πραγματικά. 
"Ροδούλα πήγαινε να κοιμηθείς, είναι αργά" ακούστηκε η μελαγχολική φωνή του μπαμπά της από την εξώπορτα. Σήμερα ο μπαμπάς της ήταν πιο μελαγχολικός από ποτέ, γιατί ο ιδιοκτήτης του φούρνου που δούλευε, του είχε πει πως θα ξαναπιάσουν δουλειά σε 3 εβδομάδες! Και μέχρι τότε τι θα έκαναν; Πώς θα τα έβγαζαν πέρα;
Η Ροδούλα σηκώθηκε όρθια και πλησίασε στο παράθυρο. Ήθελε να δει πόσο όμορφα ήταν τα αστέρια όμως αντί για αυτό είδε κάτι άλλο. Κάτι πολύ καλύτερο, κάτι μαγικό. Είδε ένα έλκηθρο. Ναι ένα έλκηθρο, 8 ταράνδους και μέσα ήταν ο.... Ήταν ο Άι Βασίλης! Μπορεί να της φάνηκε, όμως η Ροδούλα είδε τον Άι Βασίλη να την χαιρετάει! Η Ροδούλα γρήγορα άνοιξε το παράθυρο και ο μπαμπάς της πλησίασε να δει κι αυτός. Έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Όταν ο Άι Βασίλης εξαφανίστηκε, στον ουρανό ήταν γραμμένο με μεγάλα χρυσά γράμματα το εξής μήνυμα: "Ροδούλα, όλα θα πάνε καλά!". Η Ροδούλα πέταξε από την χαρά της ενώ ο μπαμπάς της είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα. Αυτό που έβλεπε ήταν απίστευτο. Μα... Αφού αυτός δεν πίστευε στον Άι Βασίλη! Τότε ακούστηκε η φωνούλα της μικρής Ροδούλας: "Μπαμπά, δες!" ο μπαμπάς της γύρισε και τι να δει: Όλο το σπίτι ήταν στολισμένο πανέμορφα, το τζάκι ήταν αναμμένο και δίπλα του ήταν το πιο υπέροχο Χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχε δει! Εκείνη την στιγμή έγινε άλλο ένα θαύμα: Ο μπαμπάς της Ροδούλας χαμογέλασε. Και άρχισε να γελάει, πήρε την κόρη του αγκαλιά και την έσφιξε. Αυτά ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα! 
Η Ροδούλα κι ο μπαμπάς της κάθισαν στο στρωμένο τραπέζι που είχε ένα σορό φαγητά! Άρχισαν να τρώνε και τότε χτύπησε το κουδούνι. Η Ροδούλα πήγε να ανοίξει και είδε την θεία της, ντυμένη με όμορφα ρούχα, χαμογελαστή και φορτωμένη με δώρα. Πήρε την Ροδούλα αγκαλιά, την φίλησε κι ύστερα της χάρισε πολλά δώρα. Ύστερα πήγε στον μπαμπά της Ροδούλας (που ήταν αδερφός της) κι επίσης τον αγκάλιασε, λέγοντας του ότι αγόρασε το σπίτι κι ότι από 'δώ και πέρα δεν θα πλήρωναν νοίκι! Επίσης τον ρώτησε αν μπορούσε να μείνει κι αυτή μαζί τους. Ο ευτυχισμένος άντρας αμέσως δέχτηκε κι από τότε η Ροδούλα είχε την θεία της, που είχε αλλάξει έτσι ξαφνικά όμως τώρα της χάριζε αγάπη και φροντίδα. Α, δεν σας είπα και το άλλο. Η Ροδούλα άρχισε να πηγαίνει σχολείο, κι ο μπαμπάς της απέκτησε δικό του φούρνο!
Εκείνα τα Χριστούγεννα δεν τα ξέχασε ποτέ κανείς. Ήταν τα πιο μαγικά, τα πιο όμορφα!



16/12/11

Γιορτινό πρωινό!


Αφού κάναμε τις βόλτες μας και πήραμε τα δώρα μας καιρός να απαντήσουμε όλοι στην γνωστή ερώτηση:
Tι θα φάμε?

Δεν είμαι ειδική για να δώσω συνταγές, μην πάρουμε και τη δουλειά των food-bloggers..αλλά μπορώ να βρω και να σας δώσω ιδέες! Σκέφτηκα λοιπόν να μην αναφερθώ στο γιορτινό δείπνο αλλά στο πρωινό! Ένα γεύμα που καθόλου δεν πρέπει να παραμελούμε και ειδικά τώρα στις γιορτές που είμαστε στο σπίτι θα είναι πολύ όμορφα να μαζευτούμε και να κάτσουμε όλοι μαζί για πρωινό!
Θα είναι λοιπόν ωραίο να κάνουμε διαφορετικές από τις καθημερινές συνταγές αλλά και μια πιο γιορτινή παρουσίαση πρωινού.

Να κάνουμε τηγανίτες με μέλι, τι πιο εύκολο? Και να τις στολίσουμε έτσι..σαν τον Rudolf το ελαφάκι!



Κάτι που δεν βάζουμε συνήθως στο πρωινό είναι τα φρούτα..και δεν πρέπει να ξεχνάμε να δίνουμε το καλό παράδειγμα! Ας φτιάξουμε μία χριστουγεννιάτικη ατομική σαλάτα μέσα σε ένα πορτοκάλι!



Έχουμε και τα απλά τοστάκια. Παίρνουμε φέτες του τοστ, τις αλοίφουμε με τυρί κρέμα, λαχανικάκια-κοτσανάκια για διακόσμηση!

Από κανένα γιορτινό πρωινό δεν πρέπει να λείπουν τα αυγά..μμμ..τρελαίνομαι! Αφού όταν είμαστε διακοπές και τρώμε έξω κάθε μέρα πρωινό μετράω τις μέρες που μπορούμε να φάμε αυγά..συνήθως φτάνουμε τις 3 συνεχόμενες κάνουμε 2 μέρες διάλειμμα και ξανατρώμε! Μία ιδέα λοιπόν για αυγά που είναι πολύ της μόδας είναι η παρακάτω: τηγανίζεις το αυγό μέσα σε κομμάτι κόκκινης πιπεριάς! Το αποτέλεσμα είναι ωραίο στη γεύση αλλά και στο μάτι!




Και βέβαια τα γλυκά..πρέπει να έχουμε τουλάχιστον ένα κέικ, δεν νομίζετε? Είναι πανεύκολο, αρέσει σε όλους και μπορούμε να το τρώμε μέχρι να βραδιάσει! Διακοσμήστε με γλάσο, με μπισκότα ή ζαχαρόπαστα!





Τέλος, να συνοδέψουμε το πρωινό μας με ζεστή σοκολάτα! Λίγη σαντιγύ (αν σας αρέσει), μπαστουνάκια γλειφιτζούρια και ζαχαρωτά χιονανθρωπάκια!






Επιτέλους, επιτέλους, επιτέλους!!!

Ε-Π-Ι-Τ-Ε-Λ-Ο-Υ-Σ! Τα Χριστούγεννα είναι την επόμενη Κυριακή, το πιστεύετε; Σήμερα εν το μεταξύ εγώ πέρασα τέλεια, πήγαμε με τον μπαμπά μου στην Παραμυθούπολη, στην κλήρωση κέρδισα και εισιτήριο για την γιγαντιαία μπάλα και μπήκα μέσα! Είναι μία τεράστια μπάλα που μπαίνεις μέσα και σε δένουν για να μην πέσεις κι ύστερα σε κυλάνε, είναι Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Α!!! Πήρα και σε όλα άριστα στο τρίμηνο! Μην με νομίζετε για τρελή, απλώς ήθελα να μοιραστώ την χαρά μου που είναι τεράστια! Α, θέλω να ευχαριστήσω την φίλη μου Άννα για τα σημερινά δωράκια. Άννα το κολιεδάκι ήταν καταπληκτικό αύριο θα το βγάλω φωτογραφία και θα το δημοσιεύσω! 
Λοιπόν αυτά από μένα για σήμερα. Α! Πάρα λίγο να το ξεχάσω, ήθελα να σας πω ότι για τα Χριστούγεννα ο κάθε επισκέπτης του μπλογκ ξεχωριστά, ειδικά μερικοί άνθρωποι που αν και δεν τους έχω δει νιώθω πως τους ξέρω χρόνια τώρα, θα πάρουν ένα δωράκι!

15/12/11

Εύκολο και γρήγορο Χριστουγεννιάτικο... Μουσικό όργανο!

Επειδή η κυρία Ευαγγελία (η δασκάλα μας) μας ζήτησε να φτιάξουμε ένα μουσικό όργανο με βάση το μάθημα της γλώσσας μας, εγώ αποφάσισα να το κάνω Χριστουγεννιάτικο. Σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας για να μου πείτε τη γνώμη σας πριν το πάω αύριο στο σχολείο.


Για να το φτιάξετε κι εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα εξής υλικά:
  • Φασόλια (ή φακές)
  • Ένα μπουκαλάκι του νερού
  • Μία Χριστουγεννιάτικη κορδέλα΄
  • Γκλίτερ (εσείς αν θέλετε χρησιμοποιήστε κάτι άλλο
  • Σκοινάκι scooby doo, κορδέλα ή ότι άλλο θέλετε

Τρόπος κατασκευής:

  1. Βάζετε λίγα φασόλια/φακές στο μπουκαλάκι του νερού, αφού πρώτα το αδειάσετε και βγάλετε την ετικέτα.
  2. Κλίνεται καλά το καπάκι κι έπειτα κόβετε λίγη κορδέλα βάζοντας την γύρω-γύρω στο σημείο όπου ήταν η ετικέτα (όπως φαίνεται στην εικόνα)
  3. Δένετε την κορδέλα με το scooby doo ή με αυτό που πήρατε
  4. Διακοσμείτε το καπάκι με γκλίτερ και το αφήνετε να στεγνώσει για περίπου μισή ώρα.
  5. Όλα είναι έτοιμα! Τώρα μπορείτε να διακοσμήσετε το σπίτι σας ή να παίξετε μουσική με το καινούριο σας Χριστουγεννιάτικο μουσικό όργανο!


Καλή επιτυχία!

Οι γείτονες των Βυζαντινών - Ιστορία




13/12/11

To blog απέκτησε και βίντεο!

Λοιπόν επειδή ήθελα να ασχοληθώ με κάτι, σκέφτηκα να φτιάξω ένα ειδικό χριστουγεννιάτικο βιντεάκι για το μπλογκ μας. Φυσικά η διάρκειά του είναι μόνο 1 λεπτό αλλά δεν πειράζει(ελπίζω).
Άντε να μη σας κρατάω άλλο:



Σας αρέσει; 

Το Χριστουγεννιάτικο παραμύθι....

Τα Χριστούγεννα της Άλφα και της Φι!

                                                            Θα σας πω μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή!!!
Λοιπόν μια φορά κι έναν καιρό, πριν από κάμποσα χρόνια, ζούσαν σε ένα σπίτι δύο μικρά κοριτσάκια, η Άλφα και η Φι.Τα κοριτσάκια μένανε μαζί με τους γονείς τους και κάθε χρόνο στολίζανε το σπίτι και το δέντρο μαζί με τη μαμά τους, δύο μήνες πριν από τα Χριστούγεννα γιατί τους άρεσε να το βλέπουν και χαιρόντουσαν πολύ!!!


Όσο πλησίαζαν οι γιορτινές μέρες, κάνανε ψώνια και γλυκά για το σπίτι, βλέπανε παιδικές ταινίες και παραμύθια καθισμένες δίπλα δίπλα και σκεπασμένες με μια μεγάλη και ζεστή κουβέρτα, κάνανε μαζί με τη μαμά τους χριστουγεννιάτικες χειροτεχνίες και μετά τις βάζανε δίπλα στο δέντρο, χοροπηδούσαν από εδώ και από εκεί και χόρευαν, λέγανε τα κάλαντα για να τα μάθουν καλά και να τα πούνε σωστά το πρωί στα σπίτια που θα επισκέπτονταν, κι άλλα τέτοια, πολλά, που έκαναν την ατμόσφαιρα του σπιτιού τόσοοοοοο ζεστή και μαγική!!!
Ξέχασα να σας πω, ότι από τα δύο κοριτσάκια η Άλφα ήταν η πιο μεγάλη. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια παρακαλούσε τον καλό Θεούλη να της χαρίσει την αδελφούλα της την Φι!!! Ήταν τόσο αποφασισμένη και τελείως βέβαιη πως θέλει μια ΑΔΕΡΦΟΥΛΑ που Τον παρακαλούσε κάθε μέρα να της χαρίσει μία!!! Κι Εκείνος αφού είδε την επιμονή της, έκανε την ευχή της πραγματικότητα!!! Ξέφυγα όμως από το θέμα...
Η Άλφα και η Φι λοιπόν κάθε χρόνο εκτός από όοοοολα αυτά που σας ανέφερα έκαναν και λίστες...Ναι, ναι, καλά διαβάσατε! Έκαναν λίστες με τα παιχνίδια που ήθελαν να τους φέρει ο Άι Βασίλης και του στέλνανε και γράμματα!!! Λέγανε στη μαμά τους τι ήθελαν να του ζητήσουν, την παρακαλούσαν να γράψει πόοοοοοσο καλά παιδάκια ήταν κι εκείνη τα ετοίμαζε και τα έστελνε. Βλέπετε ήταν μικρούλες πολύ και δε μπορούσανε μόνες τους.


Έτσι, κάθε χρόνο το δέντρο τους γέμιζε με δώρα και παιχνίδια. Πάντοτε όμως περίμεναν να έρθει το πρωί της Πρωτοχρονιάς και μετά να τα ανοίξουν και να παίξουν μαζί τους!!! Ήταν κανόνας!!! Κανένα δώρο δε θα άνοιγε νωρίτερα!!! Βέβαια, η Άλφα που ήταν και μεγαλύτερη όπως σας είπα, ήξερε ότι τα δώρα δεν τα έφερνε ο Άι Βασίλης αλλά η μαμά και οι γιαγιάδες τους, παρ' όλα αυτά πάντα πίστευε σε εκείνον!!! Ακόμα και στο πέρασμα των χρόνων που άλλα παιδάκια χάνουν την πίστη τους εκείνη συνέχιζε!!!
Περνούσανε τα χρόνια και πάντα τα Χριστούγεννα για την Άλφα και την Φι ήταν κάπως έτσι... Όμως μια μέρα τα πράγματα άλλαξαν... Όταν τα κοριτσάκια πήγαιναν ακόμα στο δημοτικό, ο μπαμπάς τους έχασε τη δουλειά του. Η μαμά τους η καημένη όλο σκεφτότανε πως θα τα βγάλουνε πέρα και υπήρχανε μέρες πολύ πολύ δύσκολες... Ο χρόνος όμως ποτέ δε σταματάει κι έτσι ακόμα και με αυτές τις συνθήκες, ήρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα...

Το δέντρο στολίστηκε πάλι αλλά δεν υπήρχε πια η ζεστασιά και η ηρεμία των προηγούμενων χρόνων. Το σπίτι δεν ήταν γεμάτο με γλυκά, ούτε ακούγονταν χαρούμενες φωνές και τραγούδια όπως παλιά... Η Άλφα ήταν πολύ στεναχωρημένη γιατί καταλάβαινε πως φέτος τα Χριστούγεννα θα ήταν διαφορετικά και πως αυτή τη φορά δε θα έβρισκαν τίποτα κάτω από το δέντρο τους...
Μια μέρα πριν από την Πρωτοχρονιά και στο σπίτι έχει απλωθεί η θλίψη... Ο μπαμπάς τους έφυγε για το χωριό και τα δύο κοριτσάκια κάθονται μελαγχολικά μαζί με τη μαμά τους που σκέφτετε και ξανασκέφτεται τι να κάνει... Απογοητευμένες και οι τρεις τους πέφτουν να κοιμηθούν. Το πρωί, τι να δουν?!?!? Υπάρχει κάτι, κάτω από το δέντρο... Τρέχουν η Άλφα με την Φι και παίρνουν στα χέρια τους το μεγάλο γκρι κινητό τηλέφωνο και τις δύο δίδυμες κουκλίτσες με τις πλεκτές ροζ φορμίτσες... Μα δε μπορεί... Η μαμά τους δεν είχε χρήματα για να τους πάρει δωράκια. Δε μπορεί να τα αγόρασε η μαμά τους αυτά τα παιχνίδια...! Μπορεί να μην ήταν ακριβά, αλλά ήταν τα πιο όμορφα παιχνίδια που είχαν δει στη ζωή τους!!!
Τα μάτια της Άλφα και της Φι έλαμπαν από χαρά λες και είχαν στα χέρια τους το πιο πολύτιμο πράγμα του κόσμου!!!
Τα χρόνια πέρασαν και τα μικρά κοριτσάκια μεγάλωσαν!!! Η Φι τώρα πια δεν πολυθυμάται αυτή την ιστορία και δεν πιστεύει πλέον στον Άγιο Βασίλη. Η Άλφα όμως θυμάται ακόμα και μέχρι σήμερα που σας γράφω την ιστορία τους, είναι σίγουρη πως τα δωράκια τους τα πήγε ο Άγιος Βασίλης και πως όταν πιστεύει κάποιος με όλη του την καρδιά τότε εκείνος ποτέ δεν τον ξεχνάει!!!


Πριν κλείσω θα σας πω ακόμα ένα μυστικό, η Φι ήθελε κάτι πάρα πολύ καιρό τώρα, αλλά δυστυχώς δε μπορούσε να το πάρει και μια μέρα η Άλφα παρακάλεσε τον Άγιο Βασίλη για να φέρει στην αδελφούλα της το δώρο που ήθελε... Μαντέψτε!!! Σσσσς... Μην τους πείτε ότι σας το είπα...☺